ποδοχάρι

το, Ν

ναυτ. μικρό καζανάκι με τρία πόδια μέσα στο οποίο λειώνουν την πίσσα για την επάλειψη τών υφάλων τού σκάφους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < *υποδοχάρι-ον, υποκορ. τού υπόδοχον «δοχείο, δεξαμενή» με σίγηση τού αρκτικού άτονου υ-].